Op maandagmorgen 3 juli stonden er al vroeg heel veel mensen op de parkeerplaats van de ijsbaan. Blijkbaar had iedereen zin in de trip naar Londen!
Rond 7.50 uur verschenen er eindelijk bussen, dus hup, inladen en hopen dat je snel kunt vertrekken. Helaas, er lag nog een ID-bewijs op het kopieerapparaat bij iemand thuis en aangezien dat in Avenhorn was, moesten we toch weer wachten. Rond 8.30 uur kon er dan eindelijk vertrokken worden. De ID’s waren inmiddels gecontroleerd, tassen ontdaan van energy drank en snikkend was er afscheid genomen van ouders, familie en vrienden.
Daar gingen we dan met 2 bussen, 112 leerlingen en 11 docenten. Na een paar uur begonnen de eerste leerlingen nogal last te krijgen van hun blaas, dus hebben we voorbij Antwerpen de eerste stop gemaakt. Sommige leerlingen moesten gewekt worden, want die waren moe. Daarna door naar Calais waar we op de veerboot naar Dover zijn gestapt. Die veerboot was wel een beetje aan het deinen, want de dagen ervoor had het pittig gewaaid op de Noordzee en op het Kanaal. De reis Calais - Dover is een reis van ruim een uur en de witschuimende golven leverden een paar witte snuitjes op. Vanuit Dover nog even twee uurtjes rijden en toen... de ontmoeting met de gastouders.! Zooo spannend! Zijn ze aardig? Hoe gaan we daar slapen? Verstaan we ze wel? Gelukkig bleek bijna iedereen leuke gastouders te hebben getroffen. Bij sommige leerlingen was er wel wat verwarring over de tijd. "Huh, hoezo is het zeven uur? Bij mij is het acht uur." Welkom in Groot-Brittannië!
Na de eerste nacht in een vreemd bed, kwam de eerste kennismaking met het openbaar vervoer; de metro! Om vanaf ons beginpunt naar het centrum van de stad te komen, ben je al snel een half uur tot een uur onder de grond. Op de heenweg kun je meestal lekker zitten, maar de eerste dag bleek al dat je in de spits op de terugweg als haringen in een ton staat. Zo veel mensen in Londen!
De eerste dag was sowieso heel indrukwekkend en afmattend, want er stond een grote wandeling langs Buckingham Palace, Downing Street 10 en The Guards op het programma. Daarna een rondje draaien in het London Eye én nog een keuze excursie; Chelsea, London Dungeon of Transport. Het was wat veel van het goede. De temperaturen liepen op tot bijna tropische waarden en daar wordt een mens best moe van. En dus vertrok bijna iedereen te laat richting het meetingpoint en stonden er om 19.00 uur heel wat gastouders te wachten op kinderen die maar niet kwamen. En Engeland speelde die avond. Sommige ouders gingen snel terug naar huis om voetbal te kijken en één gezin stuurde zelfs een taxi om onze kinderen op te halen, zodat ze zelf naar de spannende wedstrijd konden kijken. Gelukkig hebben de Engelsen die avond gewonnen anders was iedereen humeurig geweest.
Op woensdag stond er een nieuwe excursie op het programma: Brighton. Niet eerder hadden we die plaats bezocht, dus best spannend wat de dag ons zou brengen. Brighton ligt aan zee en dat was precies de reden om er naartoe te gaan. Afgelopen jaren is het steeds bloedheet geweest tijdens ons bezoek aan Londen en dat leverde wel wat gemopper op. Logisch ook want iedereen weet dat je benen 10 kilo zwaarder lijken in de warmte dan bij lekker koel weer. Die benen heb je hard nodig bij het lopen! In Brighton aangekomen zagen en róken we de zee. Eerst was het nog wat bewolkt en daardoor prima weer voor een korte stadswandeling. Sommige gidsen waren zó enthousiast dat ze bijna niet meer konden stoppen met vertellen. Zó trots op hun mooie stad. Na de wandeling mocht ieder gaan doen wat ‘ie wilde; shoppen, op de pier (naar de kermis) of aan het strand liggen. Om 17.00 uur terug bij het startpunt, was de boodschap. Keurig hoor, iedereen was er. Toppers gewoon. Brighton vond iedereen super leuk, dus die houden we er in!
Op donderdagochtend moest iedereen alweer afscheid nemen van de gastouders en stonden alle leerlingen mét hun koffer klaar om aan de laatste dag te beginnen. Koffer onderin de bus en nog één keer naar de metro lopen. Het ochtendprogramma bestond uit een bezoek aan een museum. Niet iedereen vindt dat geweldig, maar je kunt nu wel zeggen dat je zo’n gigantisch groot en mooi museum in Londen bezocht hebt. Tweede Wereldoorlog, dinosaurussen, wetenschap of het oude Egypte; de musea in Londen zijn echt van enorm hoge kwaliteit.
Na het ochtendprogramma werd iedereen door de begeleiders naar Leicester Square gebracht. Nee, geen [Lijsester Skwuerre] maar [Lester Skwer]. Van daaruit mocht iedereen zijn vrije middag invullen zoals hij dat zelf wilde. Dat betekende dus dat je dan zelf door Londen mocht crossen met de metro, want hoe die werkt, had bijna iedereen gesnapt. Sommige leerlingen gingen inderdaad naar iets toe wat ze zelf bedacht hadden, maar er was ook een groepje dat op ons meetingpoint Leicester Square bleef rondhangen. Met het aan hun verstrekte biljet van 5 pond mocht iedereen zijn eigen avondeten kopen. Gelukkig hebben ze daar gewoon Mc Donalds.
Als laatste uitje gingen we naar de musical. Mevrouw Verdonschot ging op stap met 3 (!) dames naar Mama Mia. Vip behandeling dus. Mevrouw Willems ging naar Thriller met 15 leerlingen en de andere 94 leerlingen gingen naar The Lion King met een grote groep docenten. Het was een warme avond. Geweldige musicals in West End, maar krappe plekken en een enorme hitte in de zaal. Na de musical nog het laatste, warme, wandelingetje naar de bus en dan.....eindelijk naar huis! ‘London by night’ was prachtig met alle verlichte gebouwen en de verlichte Eye. Daarna snel naar Dover en op een heerlijk rustige nachtboot de oversteek gemaakt naar Duinkerken. Vervolgens in Oosterhout heeft iedereen genoten van een echt Hollands ontbijt bij La Place waarbij je kon kiezen wat je wilde. Vervolgens nog een klein stukje in de bus en stipt om 11.00 uur terug in Hoorn. Wat was iedereen blij om ouders en familie weer te zien. Na zo'n uitstapje waarderen de meeste leerlingen hun eigen huis en bed én ouders ineens veel meer dan daarvoor.
Heel blij zijn we dat we geen leerlingen kwijtgeraakt zijn onderweg, geen buspech hebben gehad, dat alle leerlingen ontzettend gezellig en rustig zijn geweest (rustigste groep ooit!) én dat alle docenten het hartstikke goed hebben gedaan. Een speciaal woord van dank aan meneer Vlaar die dinsdag de hele dag bij zieke Thijs gebleven is. Zo sneu! Gelukkig heeft Thijs op donderdag zijn stadionbezoek kunnen inhalen door mét meneer Vlaar en wat vrienden naar Arsenal Stadium te gaan.
Het was echt een SUPER week! Iedereen hartstikke bedankt.
